கவுத்துடாங்களே! கவுத்துடாங்களே!

வேற யாரு எல்லாம் நம்ம பிரேசில் கால்பந்தாட்ட அணி தான். படுபாவி பயல்க. இவங்க ஆட்டத்தை பார்த்து தூக்கம் கெட்டது தான் மிச்சம். ஆனாலும் சும்மா சொல்ல கூடாது, நேற்று நடந்த இரண்டு ஆட்டத்திலும் சூடு ரொம்பவே அதிகம். முதல் கால் இறுதி போட்டியில் இங்கிலாந்து மண்ணை கவ்வியது. அடுத்த கால் இறுதியில் பிரேசில் மண்ணை கவ்வியது. பிரான்ஸ்சின் ஜிடேன் உண்மையிலே ஒரு கலக்கு கலக்கி விட்டார். நம்ம பிரேசில் மக்களை பற்றி என்ன சொல்வது, ஒரு பய கூட நம்ம மானத்தை காப்பாற்றுப்படி ஆடவில்லை. அப்படி என்னத்த மானமுன் கேட்கின்றீர்களா, இந்த தடவை பிரேசிலுக்கு தான் கோப்பைனு நான் ரொம்பவே பெரும் பேச்சு பேசிகிட்டு இருந்தேன். இப்ப வாயை திறக்க முடியாதப்படி செய்து விட்டார்களே என்ற ஆதங்கம் தான். அதிலும் நம்ம கூட இருக்க ஒரு பய நேற்று என்னை ரொம்ப ஒவராவே கலாய்த்து விட்டான். அவனுக்கு பிரான்ஸ் அணியை பிடிக்காது, இருந்தாலும் நேற்றைய பிரேசில் எதிரான போட்டியில் பிரான்ஸ்க்கு சப்போட் பண்ணினான், ஏன் என்றால் போன போட்டியில் பிரேசில் காணாவை தோற்கடித்து விட்டதாம். அதனால் இந்த போட்டியில் பிரான்ஸ்க்கு சப்போட் பண்ணுறானாம்.

பிரான்ஸ் வெற்றி பெற்றதும் பிரான்ஸ்யில் இருப்பவன் கூட இவன் கத்திய அளவுக்கு கத்தி இருக்கமாட்டார்க்கள். அஞ்சலி படத்தில் வரும் டயலாக் போல, பேசு சிவா, பேசு சிவா உயிர எடுத்துட்டான். என்னடா இவன் அலம்பலுக்கு அளவே இல்லாமல் போயிகிட்டு இருக்குதுனு நானும் பொறுமையாக இருந்தேன். போட்டியை பார்த்து முடித்த பிறகு வீட்டுக்கு செல்லும் போது அந்த நாதாரி முன் சீட்டில் வர்க்காந்தது. சீட் பெல்ட போடுடா என்று மரியாதையா தான் சொன்னேன். நம்ம தல கைப்பூ மாதிரி, நாங்க எல்லாம் என்னிக்கு சீட் பெல்ட் போட்டு இருக்கோம். நீ ரோட்ட பாத்து வண்டிய ஒட்டுனு கைப்பூ ஸ்டைலில் சொன்னான்.(எனக்கு அப்படி தான்
கேட்டது). அந்த பயல நானும் நேற்று காலையில் இருந்து நாலு, ஐந்து தடவை வண்டி ஒட்டும் போது எல்லாம் சீட் பெல்ட போடுனு சொல்லிகிட்டே இருந்தேன். பய புள்ள காலையில் இருந்து கேட்கல, ஆனால் இரவு ஏற்கனவே பிரேசில் தோற்றுவிட்டதே என்ற கடுப்பு வேற, மவனே நீ இதுவரைக்கு கைப்பூ பற்றி கேள்விபட்டதே இல்ல, நீயே அவரு வாய்ஸ்ல பேசும் போதும், பொழுதனைக்கும் அவருக்கு எப்படி ஆப்பு வைப்பதுனு யோசிகிட்டு திரியற எனக்கு எம்புட்டு இருக்குமுனு நினைச்சிகிட்டு உனக்கு வைக்கிறண்டி இன்னிக்கு ஆப்புனு, ஏதும் பேசமா வண்டிய ஒட்டினேன். பய நல்லா பவ்யமா சீட்ட பின்னுக்கு தள்ளி, காலை டாஸ்போட்டில் முட்டு கொடுத்து , கையை தலைக்கு பின்னாடி வைச்சிகிட்டு சுகமா வர்கார்ந்து இருந்தான். அதுல அப்ப அப்ப சீட்டி வேற. தீடிரென்று நம்ம மண்டைக்குள் ஒரு பல்பு எரிந்தது. கமல் போல் தலையில் இரண்டு கொம்பு வேற முளைத்தது.உடனே ஆக்ஸ்லேட்ரை மேல் ஏறி நிற்காத குறையாக மிதித்தேன். எல்லாம் அந்த ரோட்டியில் ஒரு பெரிய வேகத்தடை இருப்பது தெரிந்து தான். வேகத்தடைக்கு மிக அருகில் வந்து நச்சு என்று பிரேக்கை மிதித்தேன். பய புள்ள வண்டிக்குள்ளயே ஒரு சின்ன குடிக்கரணம் அடித்தான். அடிச்சு முடித்துட்டு என்னை பார்த்தான், நான் பாவமாக முகத்தை வைத்து கொண்டு அவனை பார்த்தேன், ஏதும் கேட்காமல் சீட் பெல்டை போட்டு கொண்டு புள்ள மாதிரி வர்க்கார்ந்து வந்தான். எனக்கு ஒரு சின்ன சந்தோஷம், அவ்வளவே! பய வீட்டுக்கு வந்தும் வாயை துரக்கலை.

இன்று காலை வண்டியை எடுக்கும் போது, பின் சீட்டில் போயி அமர்ந்து கொண்டான். என்னடா, எப்பவும் முன்னாடி தானே வர்க்காருவே, இன்னிக்கு என்ன, வந்து முன்னாடி வர்க்கார் என்று சொன்னேன். பய நம்மள கையேடுத்து கும்பிட்டு, நீ வண்டி ஒட்டும் போது நான் முன் சீட்டில் வர்க்காரவும் மாட்டேன், உன் கிட்ட இனிமேல் வாய் குடுக்கவும் மாட்டேன் சொல்லிட்டு, சீட் பெல்ட போடுகிட்டான். அப்பாடா இன்னிக்கு ஆபிஸ்ல இவனின் பெரும் பேச்சு தொல்லை இருக்காதுனு எனக்கு நிம்மதியா போச்சு, அதானே நமக்கும் வேணும் :)